ورودم با پرچم یا مولا علی به میدان مبارزه حریفم را بسیار خشمگین می‌کرد/ هیچ کشوری آرامش و امنیت ایران را ندارد

قهرمانان ایران زمین در میادین مبارزه و ورزش با نوای یا علی قلب‌های جهان را تسخیر و بی چشم‌داشت برای مردم این سرزمین آستین‌ها را بالا زدند و کمر همت بستند تا پرچم پر افتخار ملت‌شان را برافراشته کنند.

به مناسبت هفته ورزش و تربیت بدنی خبرنگار ما گفت‌وگویی با مرد افتخارآفرین آملی که با نوای یا علی مدد گوش رسانه‌های غرب را کر کرد، انجام داد.

سامان قلی‌پور معروف به بویکا متولد فروردین 1374 قهرمان طلای سبک هنرهای رزمی بازی‌های مبارزه آزاد حرفه‌ای استانبول 2016 است.

بازی‌های مبارزه آزاد کامل‌ترین مبارزه دنیا در عرصه رقابت‌های رزمی، که محدود به سبک خاصی نیستند. آنها نه کیک بوکسور محسوب می‌شوند، نه جودوکار، نه کاراته‌کار و نه کشتی‌گیر؛ سبک آنها ترکیبی از تمامی این رشته‌ها است.

سامان قلی‌پور از زمان ورود خود به عرصه ورزش گفت: از سال 1380 با ژیمناستیک وارد ورزش شدم و بعد از آن به ورزش‌های رزمی روی آوردم. ووشو و کاراته را هم تجربه کردم اما در نهایت به کیک بوکسینگ علاقه‌مند و آن را ادامه دادم.

وی به عناوین قهرمانی و کسب مدال طلا در چند دوره جهانی اشاره کرد و افزود: طلای مسابقات قهرمانی ترکیه سال 2011، طلای مسابقات قهرمانی گرجستان 2011 و مدال برنز در فستیوال ووشو ارمنستان 2013 بدون باخت و به علت مصدوم شدن، طلای جهان ایتالیا 2014 و طلای بازی‌های حرفه‌ای استانبول 2016  را توانستم کسب کردم.

این قهرمان ملی به کسانی که در موفق شدنش موثر بودند اشاره کرد و ادامه داد: در رشته کیک بوکسینگ مجتبی حسینی و محمود حسینی، در بدنسازی مجید رحیمی و علی اولایی و همچنین استاد جعفر نوایی مربیانی هستند که در موفقیت من دخیل بودند.

وی با اشاره به چگونگی مسابقات قهرمانان ترکیه، تصریح کرد: با شخصی مسابقه دادم که لقب غول شکست‌ناپذیر را داشت و در حالی به مصاف این هرکول ترکیه‌ای‌تبار با قد 2 متر و سه سانت و وزن 154 کیلو گرم رفتم که از نظر وزن 45 کیلو از وی کمتر بودم و این ورزشکار در 213 بازی حرفه‌ای این مسابقات شرکت کرده بود.

ورزشکار آملی با اشاره به اینکه در هنگام وزن‌گیری با پرچم یا مولا علی وارد میدان شدم و حریف من با دیدن این پرچم بسیار خشمگین شد، اظهار کرد: بیشتر افراد با آهنگ آمریکایی وارد سالن ‌شدند و من با مداحی و ذکر یا علی مدد کربلایی رضانژاد وارد شدم و همین باعث شد بسیاری از تماشاگران برایم چیزهایی پرت کنند.

قلی‌پور به حضور 300 ایرانی در سالن این مسابقات اشاره کرد و افزود: با ذکر یا علی من، ایرانی‌های عزیز حاضر در سالن هم صدا شدند و با من یا علی مدد می‌گفتند که البته بعضی‌ها کتک خوردند.

این قهرمان ملی با بیان اینکه در آنجا امنیت جانی نداشتم، ادامه داد: مجبور شدم هتل محل اقامت خود را عوض کنم چرا که در میان سنی‌ها نام مولایمان را گفتم و هزینه زیادی برای بادیگارد دادم.

وی با اشاره به اینکه میزان پیروزی من در این مسابقه خیلی کم بود و 89 درصد افراد سالن به نفع حریف من رای دادند، تصریح کرد: فقط 11 درصد به من رای دادند اما برای اینکه شرمنده مردم نشوم با تمام تلاش در این مسابقه پیروز شدم.

ورزشکار آملی با عنوان اینکه حریف تمرینی من پس از این شکست ورزش را کنار گذاشت، بیان کرد: حریف من برایش خیلی سخت بود از من با این سن کم که ذکر یا علی مدد ورد زبانم بود شکست بخورد و من از ایران مدال قهرمان قهرمانان را به دست گیرم.

قلی‌پور از استقبال بی‌نظیر مردم آمل گفت و تصریح کرد: فکر نمی‌کردم جمعیتی به این بزرگی برای استقبال از من جمع شوند. از مردم ممنون هستم که استقبالی با شکوهی را رقم زدند، از تک تک‌شان تشکر می‌کنم.

در ادامه مادر این قهرمان ملی از میزان نگرانی خود برای سلامت پسرش هنگام شرکت در این مسابقات گفت و اظهار کرد: وقتی پسرم به مسابقات می‌رود چند بار تا حد مرگ می‌میرم و زنده می‌شوم. مدتی قبل از مسابقه‌ سامان، ورزشکاری در همین مسابقات جان خود را از دست داد و نگرانی‌های من در این مسابقه قابل تصور نبود.

در ادامه این گفت‌وگو سامان قلی‌پور به برنامه‌های خود برای آینده اشاره کرد و افزود: با این شرایط نمی‌توانم ادامه بدهم و می‌خواهم ورزش رزمی را کنار بگذارم و ورزش زورخانه‌ای را به صورت جدی ادامه دهم. اگر در این زمینه من را حمایت کنند می‌توانم به زودی رکورد جهان را بشکنم.

وی با بیان اینکه ورزشکار کسی است که الگویش آقا امیرالمومنین علی(ع) باشد و منش پهلوانی داشته باشد، به بهترین خاطره خود اشاره کرد و ادامه داد: زمانی که در ترکیه ذکر یا علی گفتم و با واکنش خوب مردم روبه رو شدم، شب با آرامش خوابیدم.

قلی‌پور با ابراز ارادت نسبت به امیرالمومنین علی(ع)، خاطرنشان کرد: من عاشق زیارت امام علی(ع) هستم و اسم سفرخانه‌‌ام به نام مبارک ایشان متبرک است و اگر خدا بخواهد سال بعد اربعین به کربلا می‌روم.

این قهرمان ملی از عشق و علاقه خود نسبت به رهبری گفت و ادامه داد: از جانبازانی که مشتری مغازه‌ام هستند پولی نمی‌گیرم چرا که سلامت و امنیت امروز خود را مدیون جانفشانی آنها هستم.

وی با اشاره به اینکه میان کشورهایی که رفتم هیچ کشوری آرامش و امنیت ایران را ندارد، اظهار کرد: شاید کشورهایی که رفتم بسیار پیشرفته باشند اما امنیتی که امروز در ایران وجود دارد در هیچ کشوری نیست و این امنیت ما را مدیون شهدا و جانبازان هستم.

این قهرمان ملی بدترین خاطره خود را مربوط به اسفند سال 90 عنوان کرد و افزود: سه روز قبل از مسابقات تایلند بازی‌های حرفه‌ای تصادف کردم و در اوج آمادگی جسمی و روحی سه انگشتم پیوند خورد و دکتر من را از شرکت در بازی‌ها منع کرد.

قلی‌پور در پایان با بیان اینکه زندگی بدون ورزش به معنی مرگ است، خاطرنشان کرد: برای قهرمانی ورزش می‌کنم نه سلامتی، می‌خواهم ورزش رزمی را کاملا رها کنم و ورزش زورخانه‌ای را ادامه دهم و برای مدال جهان زورخانه می‌روم.