امنیت اخلاقى و اجتماعى خواست عمومى

 قال رسول الله (صلی‌الله علیه و آله): «کَیْفَ بِکُمْ إِذا فَسَدَتْ نِساؤُکُمْ وَ فَسَقَ شَبابُکُمْ وَ لَمْ تَأْمُرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ لَمْ تَنْهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ؟ فَقِیلَ لَهُ: وَ یَکُونُ ذَلِکَ یا رَسُولَ اللهِ، فَقالَ: نَعَمْ؛ وَ شَرٌّ مِنْ ذلِکَ کَیْفَ بِکُمْ إِذا أَمَرْتُمْ بِالْمُنْکَرِ وَ نَهَیْتُمْ عَنِ الْمَعْرُوفِ، فَقِیلَ لَهُ: یا رَسُولَ اللهِ وَ یَکُونُ ذلِکَ؟ قالَ: نَعَمْ، وَ شَرٌّ مِنْ ذلِکَ کَیْفَ بِکُمْ إِذا رَأَیْتُمُ الْمَعْرُوفَ مُنْکَراً وَ الْمُنْکَرَ مَعْرُوفاً» (وسایل‌الشیعه/ ج 11/ ص 396)

در اوضاع وانفسایی که دو فریضه الهی امر به معروف و نهی از منکر به فراموشی سپرده شده و قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در این خصوص هنوز از خان اول عبور نکرده است، و در هنگامه‌ای که برخی منکرات، معروف و معروفات، منکر و وقیحانه قبح گناه و معصیت آن‌هم با ژستی اتوکشیده و روشنفکر مأبانه شکسته می‌شود و در زمانه‌ای که النصیحة لأئمة المسلمین و نقد منصفانه اربابان سیاست و قدرت به ناحق تندروی و تخریب تعبیر می‌گردد و البته با وضعیتی که برخی جراید و صاحبان قلمهای مرموز در شکستن حریم شرع و حلال و حرام خدا و عادی‌سازی بی‌پروایی و بی‌حیایی با هم مسابقه گذارده‌اند و صد البته در حال و هوای جولان دادن اراذل و اوباش و مزاحمین نوامیس مردم و حمل‌کنندگان حیوانات به‌ویژه سگهای وارداتی از غرب و اروپا و بالأخره در شرایط پسابرجامی پروازها و رفت و آمدهای مشکوک و رجحان دادن امنیت سرمایه‌گذاری به امنیت اخلاقی و در پیچ و خم جرائم مشهود و پلشتی‌های فساد گسترده و خانمان‌سوز فضای بی‌در و پیکر مجازی و ماهواره و اینترنت که برخی با جسارت و لجاجت ناتو و تهاجم فرهنگی را توهّم می‌پندارند؛ طبیعی است که آلودگی‌های صوتی و کشف حجاب در خودروها و پوششهای زننده و به دور از شأن جامعه اسلامی و پارتی‌های شبانه و مجالس لهو و لعب و ترویج موسیقی و هنر غیرحرفه‌ای سوسول‌مأبانه تجدد و عین فرهنگ تلقی گردد.
و حال علیرغم تأکیدات امام خامنهای (مدظله العالی) در خصوص مقابله و مبارزه با آسیبهای اجتماعی و با وجود این‌همه ملاحظات، حمله و تهاجم ناجوانمردانه به طرح قانونی و ضروری امنیت اخلاقی، چه توجیهی جز اهداف و اغراض سیاسی می‌تواند داشته باشد؟! طرحی که مطابق با خواسته توده مردم، مقابله با موارد زیر را با رعایت اصول و ضوابط هدایتگری و ارشاد و با هدف تحکیم امنیت و آرامش پایدار در جامعه و تعمیق اخلاق عمومی و رعایت حقوق آحاد مردم دنبال می‌نماید:

1.     توزیع کنندگان مواد مخدر در شهرها

2.     زورگیری و سرقت و شرارت

3.     مزاحمین نوامیس مردم

4.     رانندگی با حالت مستی و حرکات خطرآفرین در معابر و خیابانها

5.     بدحجابی و بی‌حجابی و ترویج لاابالی‌گری و اقدامات هنجارشکنانه

وقتی مسؤولان امر بدون توجه به رسالت و سوگندی که در برابر قرآن و وجدان عمومی مردم مسلمان و پاک‌سرشت ایران اسلامی مبنی بر پاسداشت از آرمانهای دینی و اخلاقی و فرهنگی و انقلابی جامعه خورده‌اند، حاضرند برای رونق بازار سیاست و جلب رأی و نظر طیفهای خاصی از مردم، حریم خصوصی و عمومی را به‌لحاظ مصداق و مفهوم خلط کرده و به‌جای ملاحظه و تعصب نسبت به فرهنگ عمومی و خاستگاه اکثریت متدین و انقلابی، حرفهای ناصوابی بر زبان برانند، چه انتظار از فرنگ‌برگشته‌های بیگانه‌پرست و یا کینه‌توزان فتنه 88 و اهالی نفاق مدرن و مارهای خوش خط و خال مرتجع که چشم به سرخطهای نظام سلطه و فلسفه و فرهنگ بیگانه دوخته‌اند؟! آنچه قابل تأمل است این است که درست در هنگامی که بسیاری از مردم ایران به‌ویژه جوانان پرشور و با انگیزه در همایشهای معنوی اعتکاف در جای جای کشور مشغول خلق جلوه‌های ماندگاری از عظمت روحی و معنوی جامعه ایرانی بودند در برخی جراید و مطبوعات و رسانه‌ها، شاهد پنجه انداختن‌های ناجوانمردانه به مردان مرد عرصه امنیت اخلاقی، بودیم که جای بسی تأسف دارد.

 شایسته است نیم نگاهی به مقوله اخلاق و فرهنگ تربیت اسلامی به‌عنوان اصلی‌ترین نیاز و ضرورت امروز جامعه داشته باشیم: اخلاق که مجموعه‌ای از ملکات و صفات و حالات درونی انسان را شامل می‌شود و در واقع محصول و نتیجه مجموعه معارف دین اعم از اصول و فروع و به عبارتی خداشناسی و خداپرستی است تجلی‌بخش امنیت و آرامش روحی و روانی جامعه می‌باشد چه آن‌که اگر آدمی از درونی پاک برخوردار و نفس او در مکتب نورانی قرآن و اهل بیت (علیهم‌السلام) تربیت یافته باشد، نه تنها خود آرام و قرار می‌یابد که منشأ خیر و برکت و امنیت برای دیگران نیز خواهد بود. و این عین فرهنگ و ادب است، چنان‌که نقطه مقابل آن عین بی‌فرهنگی و بی‌شخصیتی و بی‌ادبی است.

افرادی که در جامعه حریم‌شکنی می‌کنند و بدون توجه به فرهنگ غالب و اعتقادات اکثریت مردم، با لجاجت و خوی شیطانی دست به هنجارشکنی می‌زنند بی‌فرهنگ‌ترین انسانها باید شناخته بشوند و این همان حقیقتی است که در قالب گفتمان‌سازی غالب در سطح جامعه همواره باید تبیین و تبلیغ گردد، تا مرز بی‌فرهنگی و فرهنگ، غیرت و بی‌غیرتی، حیاء و بی‌حیایی و تربیت و بی‌تربیتی به‌طور واضح و آشکار برای همگان عیان بشود. و البته یکی از الزامات این امر نهادینه‌سازی دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر با توجه به تمام ابعاد و شرایطش می‌باشد، چه آن‌که تضمین سلامت حیات اجتماعی و تأمین امنیت پایدار اخلاقی از مهم‌ترین اسرار و حکمتهای این دو فریضه الهی است و لذا چه از باب «النّاس علی دین ملوکهم» و چه از باب سوگندی که برای انجام رسالت پاسداری از ارزشهای جامعه خورده شده است، این مسؤولیت سنگین بیش از همه متوجه دولتمردان و مسؤولان امنیت و فرهنگ در جامعه است و از این روست که باید قاطعانه از اهتمام نیروی انتظامی ضمن قدرشناسی، حمایت و پشتیبانی نمود نه آن‌که اقدام شایسته آنان را تخطئه کرد و به‌بهانه‌های واهی زیر سؤال بُرد!

البته عناصری که در حوزه امنیت اخلاقی انجام وظیفه می‌نمایند کاملاً توجیه به کم و کیف مأموریت خویش هستند و به‌ویژه با شیوه تذکر لسانی و برخوردهای هدایتی و ارشادی مفید و محترمانه و منطقی اثرگذاری مثبت و مفید را هدف قرار داده‌اند و از آن‌جا که طینت بسیاری از اشخاصی که بر حسب ظاهر رعایت ضوابط و اصول اخلاقی حاکم بر جامعه را نمی‌نمایند به فضل الهی پاک است و دارای زمینه پذیرش کلام حق و سخن خیرخواهانه هستند، مجریان طرح امنیت اخلاقی کاملاً واقف می‌باشند که اگر با زبان نرم و لیّن و از سر صدق و خیرخواهی، رسالت خویش را دنبال نمایند قطعاً مورد اقبال همگان و بلکه حمایت و تشویق آحاد مردم نیز قرار خواهند گرفت.

و البته آنچه نباید هرگز از آن غفلت نمود این است که عزت و عظمت و وحدت و یکپارچگی امروز مردم غیور و سرافراز ایران اسلامی که الگویی برای امت اسلام و بلکه توده انسانهای حق‌طلب و آزادی‌خواه جهان گردیده است، مدیون پایبندی بر احکام و دستورات الهی و شرع مقدس اسلام می‌باشد و لذا نباید جوهره و هویت اصلی ملتی که به‌دنبال جامعه دینی است نه دین اجتماعی و یا دغدغه حکومت اسلامی را دارد نه اسلام حکومتی و یا انسان دینی آرمان اوست نه دین انسانی، نادیده گرفته بشود.

هرگز فراموش نکرده‌ایم که دغدغه و فریاد محوری آن پیر سفر کرده امام خمینى (ره) و شهدای عظیم‌الشأن انقلاب و نیز توده مردم شریف ایران همواره اصالت بخشیدن به دین و شرع و احکام الهی و رعایت مرزهای اخلاقی و حلال و حرام در همه شئونات فردی و اجتماعی و مدیریتی و زندگی بود و الا این سؤال به ذهن خطور می‌کند که چرا این‌همه شهید و فریاد و ایثار و ازخودگذشتگی؟!

امنیت اخلاقی و تأمین حداقلهایی برای حاکمیت آرامش اخلاق در جای‌جای جامعه به‌ویژه در معابر و محافل و اماکن عمومی، کمترین حق توده مردم و جامعه اسلامی از حاکمان و مدیران کشوری و اطلاعاتی و امنیتی است و در این راستا باید دست یکایک عناصر پلیس و فرزندان مخلص ملت در نیروی انتظامی و بلکه سپاه و بسیج را بوسید که با کمال اقتدار و احساس مسؤولیت و احترام به آحاد مردم در اجرای طرح امنیت اخلاقی و فرهنگ‌سازی امر به معروف و نهی از منکر مجاهدت می‌نمایند و قطعاً مأجور عندالله نیز خواهند بود. ان‌شاءالله/آ