برجام، فراتر از مسایل سیاسی است

اما پس از توافق هسته ای، ایران می تواند به عنوان یک طرف اصلی در تمام مراودات حضور داشته باشد و همین برای کشور ایران سرمایه ای سیاسی محسوب می شود. صرف طرح این موضوع که مشکلات ایران با اجرایی شدن برجام حل و فصل می شود ممکن است طرف غربی را به سمت جهت گیری های سیاسی درباره این مساله سوق دهد.

بنابراین اعتقاد بر این است که بهتر است اجازه دهیم برجام طبق روند عادی خود مراحل اجرا را بگذراند. از سوی دیگر، برخلاف بررسی برجام در کنگره آمریکا که موجب تاخیر دو ماهه در اجرای برجام شد -البته این مساله قبل از توافق از سوی طرفین پذیرفته شده بود- بررسی برجام در مجلس ایران هیچ گونه تاخیری را در روند اجرایی ایجاد نکرده و ایران طبق برنامه پیش می رود.

اگر برجام واقعا منجر به برداشته شدن تحریم ها شود تاثیرات مثبت اقتصادی آن را نیز در کشور مشاهده خواهیم کرد، اما برای آشکار شدن تاثیرات برجام بر اقتصاد کشور باید صبر پیشه کرد. برجام فراتر از چالش های سیاسی در کشور است و در حوزه نظارت شورای عالی امنیت ملی قرار می گیرد. 

اما مشاهده می کنیم بررسی برجام در مجلس موجبات اختلافات سیاسی را فراهم کرده است که نمی تواند تاثیری قاطع بر اجرای برجام داشته باشد زیرا درباره برجام باید شورای عالی امنیت ملی تصمیم بگیرد که گرفته است. 

تصمیم گیری درباره مسائل خارجی مهم در ایران و در بسیاری از کشورها به عهده شورای عالی امنیت ملی قرار دارد و این مساله موجب می شود شکاف های جناحی بر مسائل کلان سیاست خارجی تاثیر نداشته باشند. قوانینی که مجلس تصویب کرده است از جمله قانون صیانت از دستاوردهای هسته ای که قبل از توافق صورت گرفت و یک فوریتی که درباره برجام به تصویب رسید هر چند هر دو قانونگذاری بوده است اما شأن نظارتی را برای مجلس قائل شده و مورد تاکید قرار داده است. /ش