اما متاسفانه در تاریخ 26/05/1394 یعنی 16 روز بعد، سایت باشگاه خبرنگاران جوان بخش استانها، مازندران، این خبر را بدون ذکر نام منبع و به نام خبرنگار خود منتشر کرد که عکس این بد اخلاقی رسانهای را در زیر مشاهده میکنید.
تا به اینجا انتظار میرفت که خبرنگار و سردبیر مازندان این خبرگزاری که ادعای به روز ترین و بزرگترین خبرگزاری کشور را دارد فرد جوانی باشد و یک اشتباه رسانهای رخ داده است اما پس از پیگیریهای انجام شده متوجه شدیم که سردبیر باشگاه خبرنگاران جوان بخش مازندران نه تنها جوان نیست بلکه از پیشکسوتان عرصه خبر نیز هست.
پس از مذاکره تلفنی با آقای ق- سر دبیر مازندران باشگاه خبرنگاران، وی قول پیگیری این موضوع را برای روز بعد داد، اما پس از برقراری تماس مجدد در روز بعد با برخورد ناشایست از طرف وی مواجه شدیم که در شان پیشکسوت عرصه خبر و رسانه نبود.
حتی برقراری تماس با بخشهای اداره اخبار و گروه استانهای دفتر مرکزی این خبرگزاری در تهران نیز ما را به نتیجه نرساند، گویا اصلا برای این خبرگزاری پر ادعا، سرقت خبری یکی از کارمندانش مهم نیست، که شاید به این دلیل است که مخاطب خود را یک رسانه محلی میداند نه افکار عمومیمردم.
نکته جالب اینجا است که اگر نگاهی به آرشیو سایت باشگاه خبرنگاران بیاندازید با گزارشی با عنوان " سرقتهای خبری در روز روشن/حبس در انتظار سارقان خبر " مواجه میشوید که گزارشی از سرقت خبر توسط رسانهها را مطرح کرده و به نوعی به تقبیح این عمل پرداخته که کمتر از سه ماه از انتشار آن میگذرد.
اما سوال اینجاست که با این سرقت رسانهای، قسم حضرت عباس(ع) را باید باور کنیم یا دم خروس بیرون زده خبرگزاری پر ادعای باشگاه خبرنگاران جوان...
آنچه مهم است محفوظ بودن حق پیگری قانونی این سرقت خبری، برای پایگاه اطلاع رسانی خط امید بهشهر و همچنین درج این جوابیه در سایت باشگاه خبرنگاران جوان بر طبق قانون است، که امیدواریم این خبرگزاری پر ادعا حداقل به این قانون عمل کند و این جوابیه را در همان صفحه مورد نظر درج کند.