رسول اکرم (ص) فرمودند: «هر کس به فرزندش قرآن بیاموزد، روز قیامت پدر و مادر او را فرا می خوانند و دو جامه بر آن دو می پوشانند که از نور آن چهره های بهشتیان روشن می شود.»

رسول خدا (ص) می فرمودند: «قرآن روز قیامت مرد رنگ پریده ای را می آورد و به پروردگارش می گوید: این شخص، کسی است که من روزش را با تشنگی و شبش را به بیداری گرفته بودم و طمع او را به رحمت تو قوی تر کرده بودم و آروزهایش را به مغفرت تو گسترده بودم، پس بر اساس گمان من درباره اش عمل کن، خدا می فرماید: مُلک را به دست راستش و جاودانگی را به دست چپش دهید... پدر و مادرش را زیوری دهید که تمام دنیا با آنچه در آن است به ارزش آن نباشد، پس همه مردم روز قیامت به آن پدر و مادر می نگرند و آن دو را عظیم می شمارند و خودشان نیز از این مقامشان به شگفتی فرو می روند و می پرسند: پروردگارا! این عظمت از کجاست؟ خدا می فرماید: این عظمت به سبب آموختن قرآن به فرزندتان و تربیت او بر اساس دین اسلام و محبت پیامبر (ص) و علی (ع) است.» (التفسیر المنسوب الی الامام العسکری، ص 450، بحارالانوار، ج 89، ص 32)

کیفر ترک آموزش دینی فرزندان

پیامبر (ص) به برخی از کودکان نگریستند و فرمودند: «وای بر فرزندان آخرالزمان از ناحیه پدرانشان!» پرسیده شد: ای رسول خدا آیا از آن رو که پدرانشان مشرک اند؟ فرمودند: «نه بلکه از پدرانی که مومن اند و به فرزندانشان چیزی از واجبات دینی نمی آموزند بلکه آنان را از آموختن منع می کنند و به سود اندکی از دنیا که از فرزندانشان به ایشان می رسد، رضایت می دهند و من از آنها بیزارم و آن ها نیز از من بیزارند.» (جامع الاخبار، ص 106)

مهرورزی با فرزندان

رسول خدا (ص) فرمودند: «هر کس فرزندش را ببوسد، خدا برایش نیکی می نویسد؛» (الکافی، ج 6، ص 49)؛ همچنین فرمودند: «فرزندانتان را زیاد ببوسید به راستی که برای شما در برابر هر بوسه درجه ای در بهشت است که مسافتش پانصد سال است.» (روضه الواعظین، ج 2، ص 369)

عبدالله ابن مسعود گوید: نزد پیامبر (ص) بودم. وقتی حسین ابن علی (ع) وارد شد، پیامبر (ص) وی را گرفت و او را بوسید... و دهانش را بر دهان وی نهادند و فرمودند: «خدایا! من او را دوست می دارم، پس تو نیز دوست بدار او را و هر که وی را دوست می دارد.»(کفایه الاثر، ص 81)

از این حدیث شریف و دعای رسول اکرم (ص) در آن برمی آید که توصیه آن گرامی این است که فرزندان را دوستدار امام حسین (ع) تربیت کنید و فرزندی که دوستدار امام حسین (ع) باشد، مشمول دعای پیامبر (ص) است.

کیفر بی مهری به اولاد

روزی رسول خدا (ص) حسن و حسین علیهما السلام را می بوسیدند، شخصی به نام عیینه یا اقرع بن حابس گفت: من ده فرزند دارم و هرگز هیچ یک از آنها را نبوسیده ام. آن حضرت (ص) فرمودند: «هر کس رحم نکند، بر او رحم نمی شود.» بر پایه روایتی آن حضرت (ص) به قدری از گفتاری وی خشمگین شد که چهره اش برافروخت و به او فرمود: «اگر خدا عاطفه را از دلت کنده است، با تو چه کنم؟ هر کس بر خردسالان ما مهر نورزد و بزرگان ما را احترام نکند، از ما (مسلمانان) نیست.» (بحارالانوار، ج 43، ص 283 – 282)/آ