به گزارش
بلاغ، فرشاد مومنی در گفتوگو با روزنامه اعتماد گفت: اینکه ما از چه چیزی نگرانیم. اینجا هم میتوان درباره نگرانیها صحبت کرد. من معتقدم اگر این بحران درست فهم نشود، ممکن است دولت جدید هم به اشتباه بیفتد. من بارقههایی از این اشتباه را در لایحه بودجه ۹۳ و ۹۴ میبینم. بهطور مثال در لایحه بودجه سال ۱۳۹۳، دولت اقدام به افزایش قیمت حاملهای انرژی کرد. اما این افزایش چشمگیر که با افزایش چشمگیر قیمت کالاهای دیگر، اعم از کلیدی و غیرکلیدی همراه بود، آثار متناسب خود را بر روی شاخص تورم منعکس نکرد.
وی افزود: در اینجا سوال پیش میآید که چرا؟ دولتمردان ترجیح میدهند که از این شرایط به عنوان «پدیده بدیع» یاد کنند که نیروی محرکه آن سیاستهای هوشمندانه آنها بوده است. اما واقعا آنها سیاستی اعمال نکردند که هوشمند یا غیرهوشمند باشد. آنها همان سیاستهای قبلی را با شیب کمتر اعمال کردند. تعریفی که از «اعتدال» دادند، متوقف کردن سیاستهای غلط نبود بلکه اعمال همان سیاستها با «شیب کمتر» بود.
مومنی اضافه کرد: اگر این مساله آنقدر تکرار شود که خودشان هم آن را باور کنند ممکن است دیگر به شیب کم هم قانع نباشند و شیبهای بیشتر را مانند دولت احمدینژاد اعمال کنند. اگر چنین کنند بر آنها هم همان خواهد رفت که با احمدینژاد رفت... آن چیزی که به نظرم حیاتی است و من آن را یک نگرانی بزرگ میدانم این است که دولت در اعلام آنچه بر کشور گذشت و آنچه دولت سابق کرد فعال عمل میکند اما در تحلیل اینکه چه کردند که سبب شد آن کارنامه رقم بخورد، سهلانگاری مهمی در دولت جدید میبینیم.
وی گفت: به گمانم ریشه اصلی سهلانگاری در این است که گویی در حوزه مدیریت اقتصادی، تیم اقتصادی دولت مسیری جز تعدیل ساختاری نمیشناسد و چون این همان مسیری است که احمدینژاد هم دنبال کرد فکر میکنم آنها نگرانند با تشریح موضوع برایشان قید ایجاد شود... آنچه باعث میشود ما فکر کنیم اگر دولت به همین رویه ادامه دهد قطعا فرصتهای ناشی از لغو تحریمها را هم از دست میدهد، به همین مساله بر میگردد یعنی شرایط کنونی اقتصاد ایران بایستگی آن را دارد که ما یک بازآرایی بنیادی ساختار نهادی به نفع مولدها و علیه مولدها انجام دهیم. متاسفانه در حوزه بازآرایی تاکنون چیزی از این دولت ندیدهایم و این نگرانکننده است.