علیرضا پورفرج در گفتوگو با
بلاغ، درباره بازکردن لایههای عقبماندگی اقتصادی در دوره پهلوی و نیز پیشرفتهای اقتصادی مازندران طی چهار دهه فعالیت انقلاب اسلامی اظهار کرد: معمولا رژیم پهلوی یکی از رژیمهایی بود که وابسته به امپریالیسم قدرتطلب آمریکا بود و به همین خاطر آنچه از این فرایند حاصل کشور شد یک نوع وابستگی شدید به قدرتهای جدید و خصوصاً آمریکا بود.
کشور در قبل از انقلاب تماماً زیر سلطه اقتصاد آمریکایی بود وی افزود: آنچه در قبل از انقلاب اتفاق افتاد، قرارگرفتن کشور تماماً زیر سلطه اقتصاد آمریکایی بود که موجب شد تا اقتصاد ایران یک اقتصاد تک محوری و وابسته به فروش نفت باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران خاطرنشان کرد: آنچه بر اساس ترسیم کشورهای غربی و در رأس آن آمریکا برای کشور اتفاق افتاد این بود که کشور از یک سو تنها نفت خام را بدون هیچ ارزش افزودهای میفروخت و از سویی دیگر از کشورهای غربی و قدرتهای استکباری نظیر آمریکا و انگلستان، مواد مصرفی وارد میکرد.
*خروج از اقتصاد تک محصولی
این دکترای اقتصاد اسلامی، عمومی و صنعت ادامه داد: آنچه در رژیم پهلوی به آن رسیدیم جز وابستگی ایران به اقتصاد تک محصولی و فاقد بهرهوری و ارزش افزوده مشاهده نکردیم.
این استاد دانشگاه بیان کرد: اما پس از انقلاب آنچه اتفاق افتاد، علیرغم فراز و نشیبهای فراوان اما به لطف قطع ارتباط با غرب، به سمت خروج اقتصاد تک محصولی حرکت کردیم که توانستیم در بسیاری از زمینهها نظیر اقتصاد و علوم شناختی، فناوریهای هستهای، فناوریهای نانو، سلولهای بنیادی، هوا فضا و سایر علوم به پیشرفتهای چشمگیری دست پیدا کنیم.
*توانایی ایران در بین 8 کشور برتر در جهانپورفرج اضافه کرد: بنا بر اذعان خود غربیها، علیرغم همه تحریمها و کارشکنیها، اکنون ایران یکی از 15 کشورِ اقتصاد مطرح در سطح دنیا است که اگر محدودیتها و موانع موجود در سر راه کشور برای طی مسیر پیشرفت برداشته شود، ایران جزو هشت کشور برتر در جهان قرار خواهد گرفت.
وی متذکر شد: آنچه در این برهه مد نظر است اگر دولتمردان ما بخواهند استقلال خود را حفظ کنند، به فرموده مقام معظم رهبری، چارهای جز حرکت در مسیر اقتصاد مقاومتی ندارند.
*مدیریت درست در مسیر پیشرفت و رشد اقتصادی عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران اضافه کرد: این بدان معنا است که دولتمردان ما باید توجه خود را از کشورهای غربی به سمت داخل هدایت و معطوف کنند و در این راستا باید در گام نخست، استعدادهای جوان خود و پتانسیلهای موجود را شناسایی و سپس با یک مدیریت درست، مسیر پیشرفت و رشد اقتصادی را طی کنیم.
این دکترای اقتصاد اسلامی، عمومی و صنعت با انتقاد از وضع موجود، تصریح کرد: متأسفانه دولتمردان و مسئولان ما، خیلی توجه به پتانسیلهای داخل ندارند و بیشتر نگاهشان به خارج از کشور است که این امر، درست مقابل فرمایشات رهبری و اقتصاد مقاومتی است.
این استاد دانشگاه عنوان کرد: اگر ما به لحاظ فرهنگی و اقتصادی و نیز واگذاری مسئولیت به جوانان تحصیلکرده و نخبه خود حرکت کنیم، بی شک اقتصاد ایران با رشد خیلی فزاینده علیرغم تمام موانع و تحریمها مواجه خواهد شد.
*نباید کشاورزی و صنعت را فدای همدیگر کنیمپور فرج در ادامه روی سخنش را به سمت وضعیت اقتصادی استان بُرد و اظهار کرد: استان مازندران همواره با فراز و نشیبهای فراوانی طی ادوار گوناگون مواجه بود از یک سو با سیاستهای غلط همراه بود و از سویی دیگر با پتانسیلهای توانمند روبرو بود.
وی به سیاستهای غلطی که پایهاش به دهه شصت برمیگشت اشاره کرد و افزود: نخست وزیر وقت کشور در سال 1360، اقتصاد مازندران را مبتنی بر کشاورزی اعلام کرد و این موجب شد تا مازندران تک بعدی را شاهد باشیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران متذکر شد: ما علیرغم اینکه پس از این تصمیم در کشاورزی پیشرفتی نکردیم، در صنعت هم به پیشرفتی نرسیدیم که این عقب ماندگی نتیجه همان نگاه تک بعدی به مازندران بود که در دهه شصت از سوی نخست وزیر وقت شکل گرفت.
این دکترای اقتصاد اسلامی، عمومی و صنعت ادامه داد: اما از سال 1373 به بعد وضعیت استان کمی تغییر پیدا کرد و دستاوردهای اقتصادی و مسیر حرکتی وارد ریلگذاری تازهای شد.
* لزوم خروج از تک محوری به سمت اقتصاد چندبخشی این استاد دانشگاه با تأکید بر حرکت روی الگوی کشاورزی صنعتی بهجای حرکت جداگانه روی دو مسیر کشاورزی و صنعت، گفت: نباید با اعمال سیاستهایی، کشاورزی را فدای صنعت و صنعت را فدای کشاورزی کنیم.
پورفرج بیان کرد: با اعمال سیاستهای درست، استان مازندران با پتانسیلهایی که دارد قادر است هم در بخش صنعت و هم در بخش کشاورزی به رشد 15 درصدی دست پیدا کند و برای دستیابی به این مهم، باید از تک محوری به سمت اقتصاد چند بخشی حرکت کنیم.
وی اعلام کرد: صنعت و کشاورزی هیچیک به تنهایی نمیتواند برای استان توسعه ساز باشد بلکه باید مسئولان ما برای رسیدن به پیشرفت اقتصادی در الگوی کشاورزی صنعتی که شامل مکانیزه کردن کشاورزی و نوینسازی صنعتی است حرکت کنند تا به پیشرفت برسیم.
*مازندران کمبود منابع ندارد عضو هیئت علمی دانشگاه مازندران مهم ترین مشکل حال حاضر کشور و طبیعتاً مازندران را مشکل مدیریتی برشمرد و تصریح کرد: ما نه در کشور و نه در استان، چیزی به نام کمبود منابع نداریم و چیزی که بیشترین تأثیر را در عقب ماندگی اقتصادی ما دارد، ضعف در برنامهریزی، مدیریت و ضعف در نظارت بر اجرای برنامهها است.
این استاد دانشگاه در پایان با تأکید بر ورود جدی مسئولان ارشد استانی در رفع مشکلات پیشروی پیشرفت اقتصادی هم در بخش صنعت و هم در بخش کشاورزی، توصیه کرد: با ورود مسئولان در راستای برداشتن سنگهای پیشپای فعالان اقتصادی و کشاورزان، انتخاب مدیران شایسته و سیاستها و برنامهریزیهای درست، بیشک چشمانداز روشنی را میشود برای اقتصاد مازندران متصور بود.
انتهای پیام/