طرح صنعتی هم داشتید؟
بله، یک کارواش قابل حمل را ساختیم که مصرف آب و برق و از لحاظ قیمتی بسیار پایینتر از کارواشهای خارجی موجود در بازار است و میتواند در 90 ثانیه یک ماشین را به طور کامل بشوید. این دستگاه برای شستشوی دیوار، سنگ، کاشی و نقاشی روی دیوار نیز کاربرد دارد.
اختراع دیگر صنعتی دیگ موتورایز است که این اختراع 40 درصد حضور خانمها در آشپزخانه را کاهش میدهد. این دستگاه به صورت خودکار و با برنامههای تعبیه شده در آن میتواند مراحل پخت را انجام و به پایان برساند. البته باید بگویم هریک از این طرحهای نمونه خارجی ندارد.
در این راه با چه مشکلاتی مواجه شدید؟
در سالهای اول بیشتر به سمت اختراعات غذایی، دارویی و صنعتی رفتیم و در این راه برای ثبت و اجرایی شدن طرحها با بیمهریهای فراوان مسئولان دولتی مواجه شدیم سپس با اعضای گروه تصمیم گرفتیم به سمت طرحهایی برویم که بتوانیم خودمان درآمدزایی کنیم.
مثلا چه طرحهایی؟
به سمت طرحهای پژوهشی و طرحهایی که شغلهای جدیدی ایجاد کند رفتیم تا با کسب درآمد حاصل از آن، نیاز به مسئولی نداشته باشیم.
منظورتان از ایجاد شغل جدید چیست؟
ما یک شغل جدید در کشور ایجاد کردیم که تا به حال کسی آن را انجام نداد که این شغل به دو مجوز از ارگانهای دولتی داشت که متأسفانه هیچ نهادی ما را حمایت نکرد.
یک طرح دیگر هم باعنوان نخبهپروری را به آموزشوپرورش استان مازندران ارائه کردیم ولی متأسفانه مجدداً گرفتار برورکراسیهای اداری شدیم و بهجایی نرسیدیم. در این طرح دانشآموزان طی سه سال با حضور در کلاسهای ما که متشکل از برجستهترین اساتید کشور بود میتوانستند یک اختراع از خود داشته باشند تا مسیر زندگی خودشان تغییر دهند. همچنین این طرح میتوانست نرخ جرم و بزهکاری را تا حد بسیار زیادی در کشور کاهش دهد.
طرح دیگری هم داشتید؟
بله، یک طرح با عنوان آداب معاشرت که میتوانست در صورت حمایت مسئولان به عنوان دومین زبان مشترک پس از موسیقی در جهان به ثبت برسد. این طرح به تایید دانشگاهها درآمد اما طبق روال گذشته هیچ حمایتی از آن نشد.
از کشورهای خارجی نیز پیشنهاد همکاری داشتید؟
بله، طرحهای دارویی خود را به 12 کشور برتر در بحث دارو به جز اسرائیل فرستادیم. نکته جالب اینجا بود که اختراعی که توسط یکی از مسئولان داخلی بیاهمیت خوانده شد بود همان طرح توسط 70 درصد کشورهای برتر دارویی جهان مورد تایید قرار گرفت و حتی یکی از دانشگاههای انگلستان طی نامهای درخواست بورسیه اعضای گروه تا مقطع دکترا را داد.
پس قصد رفتن به انگلیس را دارید؟
خیر، زیرا میخواست این طرح به نام انگلیس ثبت شود ولی اولویت اول و آخر گروه ما کار کردن برای کشور ایران بود. دوست داریم برای کشور خودمان افتخار آفرینی کنیم نه برای سایر کشورها بنابراین حتی یک درصد هم فکر رفتن از ایران را نداریم.
برخورد مسئولان با طرحهای شما چگونه بود؟
بسیار بد. بعضیها از همان اول اصلا حمایت نکردند و برخی دیگر درخواستهای نابهجایی داشتند که نه در توان مالی گروه بود نه در ساختار تفکری گروه.
یعنی رشوه میخواستند؟
متأسفانه بله
هزینه ساخت اختراعاتتان را چگونه تأمین میکنید؟
به سختی هر یک از اعضای گروه قسمتی از هزینههای طرح را پرداخت میکنند در حالی که هیچ یک از بچههای گروه شاغل نیستند به همین دلیل انگیزه گروه برای اختراعات و طرحهای جدید کم شده است.
اگر مسئولان از اختراعات و گروه حمایت میکردند و مشکل مالی نداشتیم قطعاً کارهای بزرگی توسط این گروه رقم میخورد.
چرا به شرکتهای صنعتی پیشنهاد همکاری نمیدهید؟
با چند شرکت در حال مذاکره هستیم اما میترسیم که طرح را از ما بگیرند زیرا هیچ نهادی از طرحهای ما حمایت نکرد و دست ما به جایی بند نیست. حتی سرمایهگذران نیز به دلیل عدم حمایت نهاد و ارگانی از طرحها راغب به سرمایگذاری نیست.
حرف آخر
آیا من و گروه تحقیقاتی ما در این چهار سال مسیر اشتباهی را انتخاب کردند؟ اگر اشتباه نبود چرا هیچ مسئولی از شهرستانی و استانی تا کشوری از ما حمایت نمیکنند؟ حتما باید برای کشور هزینه ایجاد کنیم؟ بسیاری از مخترعان را میشناسم که افسردگی گرفتند زیرا هیچ حمایتی از کارها آنان نشد یا طرحهایشان دزدیده شد.
از مسئولان میخواهم اگر حمایتی نمیکنند لااقل مکانی را برای ما در نظر بگیرند تا ما بتوانیم دستاوردها و اختراعات خود را در برابر شرکتهای صنعتی و سرمایگذران به نمایش بگذاریم. وقتی میتوانم با طرحهایمان اشتغالزایی کنیم چرا جلوی پای ما سنگ میاندازند.
به گزارش
بلاغ، در شهر جویبار و استان و کشور افرادی زیادی مانند سیدعلی جلالی و گروه علمی و تحقیقاتی هستند که مورد بیمهری مسئولان قرار گرفتند و به قول این مخترع دچار افسردگی شدند در حالی که بنا به فرمایش مقام معظم رهبری «تولید علم و تحقیقات، حیات آینده کشور است» پس باید حمایت از جوانان نخبه در رأس امور دولت قرار گیرد. این درحالی است که کشورهای پیشرو در تکنولوژی انحصار این فناوریها را در اختیار خود دارند و با هزینه گزافی به سایر کشورها آن هم به صورت ناقص انتقال میدهند میطلبد که مسیر پیشرفت و توسعه کشور به هیچ بهانهای متوقف نشود زیرا هزینه در این راه منافع کشور در آینده را تعیین میکند.
گفتنی است این گروه 6 نفره را مهران آقاپور، معین آقاپور، محمد قمی، عرفان ظفرمند، مهدی شکوهی و سیدعلی جلالی تشکیل میدهند.