وی افزود: بند ناف واسطه جنین و مادر برای رساندن اکسیژن و مواد غذایی درطول بارداری است، طول طبیعی بند ناف بین ۴۰ تا ۷۰ سانتیمتر و داراری دو شریان و یک ورید است.
این متخصص زنان و زایمان ادامه داد: امروزه بند ناف علاوه بر وظیفه مهمی که در بارداری دارد از نظر وجود سلولهای بنیادی و استفاده از آن برای پیوند و درمان بیماریهای خاص و مهم مورد توجه قرار گرفت.
جوادیان با اشاره به اینکه سلول بنیادی مادر تمام سلولها است و توانایی تبدیل به تمام سلولهای بدن را دارد، تصریح کرد: این سلولها توانایی خودنوسازی و تمایز به انواع سلولها از جمله سلولهای خونی، قلبی، عصبی و غضروفی را دارند و همچنین در بازسازی و ترمیم بافتهای مختلف بدن بهدنبال آسیب و جراحت موثر بوده و میتوانند به درون بافتهای آسیب دیدهای که بخش عمده سلولهای آنها از بین رفته است، پیوند زده شوند و جایگزین سلولهای آسیبدیده شده و به ترمیم و رفع نقص در آن بافت بپردازند.
استاد دانشگاه علومپزشکی بابل گفت: خون بند ناف خونی است که پس از تولد در بند ناف و جفت باقیمانده و دور ریخته میشود که این خون غنی از سلولهای بنیادی است.
وی تاکید کرد: سلولهای بنیادی خون بند ناف همانند سلولهای بنیادی خونساز مغز استخوان تقسیمبندی میشوند بهطوری که گلبولهای قرمز، اکسیژن را به تمام بدن حمل میکنند، گلبولهای سفید، در سیستم ایمنی فعالانه شرکت دارند و پلاکتها که به انعقاد خون کمک میکنند.
جوادیان با اشاره به کاربرد سلولهای بنیادی اظهار کرد اولین پیوند خون بند ناف در سال ۱۹۸۸ میلادی در فرانسه به یک کودک مبتلا به یک نوع کمخونی مادرزادی انجام گرفت و به این ترتیب تا به امروز صدها پیوند موفق خون بند ناف صورت گرفته است و مراکز بزرگ ذخیره این سلولها در کشورهای مختلف جهان تاسیس گردیده است.
وی ادامه داد: از آنجا که یافتن یک داوطلب مناسب برای اهدا مغز استخوان کار آسانی نیست و جستجوی مراکز ثبت اهداکنندگان مغز استخوان زمان بسیاری به خود اختصاص میدهد به این ترتیب ذخیره خون بند ناف زمان را کوتاه و میزان اهداکننده را بیشتر میسازد، بهخصوص زمان برای مبتلایان به لوسمیهای حاد، کمخونیها و نقایص ایمنی که نیاز به پیوند دارند مهم است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل اضافه کرد: امروزه تحقیقات گستردهای به منظور درمان بیماریها و ضایعات عصبی، ترمیم بافتهای آسیب دیده قلبی و استخوانی، ترمیم سوختگیها و ضایعات پوستی، ترمیم لوزالمعده و ترشح انسولین و ترمیم سایر بافتهای آسیبدیده با استفاده از سلولهای بنیادی مغز استخوان، خون بندناف درحال انجام است.
این متخصص تاکید کرد: اختلالات سلولهای بنیادی، کمخونی آپلاستیک، کمخونی فانکونی، هموگلوبینوری حملهای شبانه، لوسمی حاد و مزمن، بیماریهای نقص در تولید لنفوسیتها، انواع لنفوم ، تالاسمی ماژور، کمخونی سلول داسی شکل، اختلالات سیستم ایمنی مادرزادی، نقص ارثی پلاکتی، بیماریهای ارثی، الزایمر، دیابت، پارکینسون، بیماری MS، صدمات نخاعی، سکتههای قلبی و مغزی، بیماریهای کبدی، دیستروفی عضلانی و برخی دیگر از بیماریهایی هستند که با خون بندناف درمان شدهاند.
جوادیان در پایان گفت: در حال حاضر در کشورمان فقط بیماریهایی که منشاء خونی دارند از جمله تالاسمی، سرطان خون و کمخونیها با استفاده از سلولهای بنیادی خون بندناف قابل درمان هستند.