1300000000 تومان به بانک بدهکار شدم

به گزارش خبرنگار بلاغ، تعطیلی واحدهای تولیدی مازندران آتش زیر خاکستری است که ممکن است هر لحظه شعله‌ور شود، آماری از واحدهای تعطیل در استان در دست نیست، ولی فریادهای تولیدکنندگان به‌صورت پنهانی و در جلسات خاص به گوش می‌رسد.

مسئولان صنایع و متولیان اصلی برنامه‌ریزی در استان نسبت به بیان واقعیت در این زمینه خودداری می‌کنند ولی واقعیت نشان از مشکلات جدی صنعت‌گران در استان دارد، مشکل که بخش از آن نزد بانک‌هاست و بخشی دیگر مربوط به رکودی است که در کشور به وجود آمده و بسیاری از متولیان استان دوست ندارند در این ارتباط مطالبی گفته شود، کافی است لحظه‌ای به صنعت‌گران و فعالان این حوزه فرصت داده شود تا به بیان واقعیت و مشکلاتی که دارند اشاره کنند.

سیدعلی موسویان یکی از صنعت‌گرانی است که بنا به اذعان خودش 10 سال در صنعت در منطقه بشل سوادکوه در حال فعالیت است، 35 سال سن دارد ولی جوان‌تر به نظر می‌رسد، وقتی صبحت از صنعت می‌شود آه از نهادش بلند می‌شود، بسان افراد 50 ساله دردی کهنه دارد.

فعالیتش در زمینه تولید فوم و محصولات ساختمانی و نیز مواد محافظ بسته‌بندی کالا است، با توجه به سنی که دارد ظاهراً از نوجوانی در صنعت فعالیت می‌کرد چون مانند باتجربه‌ها و زخم‌خورده‌ها صحبت می‌کرد، از بی‌مهری که در فعالیت صنعتی وجود دارد صحبت به میان آورد.

فعالیتش در زمینه تولید انواع فوم را در شهرک صنعتی بشل سوادکوه شروع کرد مبلغ 570 میلیون تومان وام برای احداث واحد تولیدی‌اش دریافت کرد ولی در حال حاضر با فشار سود بانکی و رکودی که در بازار وجود دارد، عدم تهیه مناسب مواد اولیه نمی‌تواند نسبت به باز پرداخت تسهیلات اقدام کند، بانک‌ها قوانین خاص خودشان را دارند، کار به جایی برای این تولیدکننده رساندند که می‌خواهند جایگزین وی در کارخانه شوند، فشار طلبکاران از یک طرف بدهی بانکی از طرف دیگر زندگی را به کام جوان 35 ساله صنعت کار تلخ کرد به طوری که به اذعان خودش برخی شب‌ها کابوس می‌بیند.

موسویان بیان کرد: از بانک 570 میلیون تومان وام گرفتم به دلیل مشکلات جدی بانکی قادر به بازپرداخت وام نشدم در حال حاضر میزان بدهی من به رقم یک‌میلیارد و 300 میلیون تومان رسید، بانک حاضر است به من تنفس بده ولی روش در نظر گرفته بانک برای پرداخت دیون شبیه آش نخورده و دهن سوخته است، بانک در صورتی سر میز مذاکره برای پرداخت بدهی‌ام میاید که رقم یک‌میلیارد و 300 میلیون تومان بدهی‌ام را با سود 22 درصد طی 5 سال و در صورتی که 5 تا 10 درصد مبلغ را در همین روزها پرداخت کنم حاضر می‌شود، یعنی باید برای دریافت 570 میلیون تومان وام رقم بیش از 2 میلیارد تومان به بانک پرداخت کنم.

وی اضافه کرد: مسئولان صنایع هم همه تلاش خویش را کردند و مشکلات بنده در ستاد تسهیل مطرح شد ولی وضعیت تغییری نکرد، با بسیاری از مسئولان و متولیان استانی نیز صحبت کردم ولی قرار نیست به صنعت‌گران کمک شود، بسیاری از صنعت گران و فعالان اقتصادی در شرایط نامناسبی قرار دارند، بیش از 200 تولیدکننده را سراغ دارم که در وضعیت نامناسب و سخت در حال فعالیت هستند.

این فعال اقتصادی خاطرنشان کرد: دولت ظاهراً برنامه‌ای برای حمایت از تولید ندارد، طوماری از مشکلات صنعت‌گران و افرادی که مشکلات آنها مشابه بنده است تهیه شده و به زودی در اختیار رسانه‌ها قرار می‌گیرد، چطور تولیدکننده‌ای که صادقانه در حال فعالیت هست نباید حمایت شود، تولیدکننده واقعی و افراد دلال در استان تمیز داده نمی‌شوند، تعداد زیادی از افراد به بهانه ایجاد شغل اقدام به دریافت تسهیلات بانکی کردند تنها یک سوله اجاره کردند و منابع مالی را در خارج ایران سرمایه‎گذاری کردند، ولی افراد دلسوخته با وجود مشکلات مالی سعی کردند در کشور بمانند ولی روشی که دولت در پیش گرفت درست به‌نظر نمی‌رسد، فعالان تولیدی در حال حاضر با چالش جدی مواجه باشند. تولیدکنندگانی را سراغ دارم که به‌دلیل فشار زندگی با زن و بچه خودشان در شهرک صنعتی زندگی می‌کنند و حتی با حضور خانواده تلاش می‌کنند که صنعت را سرپا نگه دارند.