به گزارش
بلاغ به نقل از
حورا؛ شبکه اطلاع رسانی زنان مازندران، فریده یوسفی بانویی شاعر و پژوهشگر و ناشر است که اولین کتاب خود را با عنوان «آدابورسوم سوادکوه» تألیف کرد، این کتاب در سال 80 بهعنوان بهترین کتاب سال کشور انتخاب شد.
این پژوهشگر برگزیده مازندرانی، کتاب «جایگاه سیاسی و اجتماعی زنان شاهنامه» را در سال 82 تألیف کرد که در سال 86 به دو زبان انگلیسی و فارسی چاپ شد و در نمایشگاههای خارج از مرزهای ایران به نمایش گذاشته شد.
همچنین نسخه خطی با عنوان «شجرت الامجادفی تاریخ میرعماد» که شرح مبارزات مردم مازندران در زمان مغول بود از کارهای تصحیح این نویسنده پر تلاش است.
بر اساس این گزارش، از آثار دیگر یوسفی میتوان به افسانههای کهن ایرانی، گردشگری و میراث فرهنگی در مورد زنان و نیز زن در فرهنگعامه مردم مازندران اشاره کرد.
«کتاب مازندران» تألیف دیگر مدیرمسئول انتشارات شلفین است که استاد سید احمد طاهرپور بخش عکس این مجموعه را بر عهده داشت،این کتاب تاکنون به چهار زبان روسی، عربی، انگلیسی و فارسی منتشرشد.
کتاب مازندران در چهار فصل آیینها، صنایع دستی، بناها و آثار تاریخی و جاذبههای گردشگری تنظیم شد و فرهنگ، تمدن و میراث مادی و معنوی مردم مازندران را نشان میدهد؛ گفتوگویی با فریده یوسفی ناشر انتشارات «شلفین» ترتیب دادیم که شما را به خواندن آن دعوت میکنیم.
چه چیزی باعث شد که شما ناشر شوید؟قبل از اینکه ناشر باشم نویسنده بودم و کارهای پژوهشی انجام میدادم از دوران نوجوانی به نویسندگی علاقهمند شدم، رشته تحصیلی من نیز ادبیات فارسی بوده که بعدها بهعنوان دبیر ادبیات مشغول به فعالیت شدم.
علاقه ام به شعر، پژوهش و نوسیندگی موجب شد به سمت نشر و چاپ بروم تاجایی که در سال 92 بهعنوان ناشر برگزیده کشور انتخاب شدم.
در مورد نویسندگی توضیح دهید، آیا به علاقه ربط دارد یا تمرین؟نویسندگی در ذات انسان وجود دارد و باید علاقه باشد تا انگیزه ایجاد شود. درواقع باید بستری توسط جامعه، خانواده و یا خود فرد فراهم شود و همچنین امکاناتی باشد.
جامعه نسبت به نویسنده چه وظایفی دارد؟یک نویسنده در مقابل مردم وظایفی دارد و مردم نیز نسبت به آن وظایف متقابل دارند؛ همچنین متولیان فرهنگی نسبت به جامعه و نویسنده وظایفی دارند. نویسنده باید چیزی که مکتوب میکند را در نظر بگیرد که از عقلش برخیزد به دلیل اینکه جامعه خودش را تعریف میکند نویسنده باید حرمت قلم را نگه دارد و از ناراستی و کژیها دوری کند جامعه فرهنگی نیز باید ارزش قلم را بهدرستی بداند و متولیان فرهنگی باید بستری برای حفظ و پرورش اهالی قلم، پیشکسوتان و پرورش نوآمدگان فراهم کنند.
وضعیت زنان در زمینه نویسندگی در مازندران به چه صورت است؟خوشبختانه حضور زنان استان در زمینه نشر و نویسندگی و مؤسسات فرهنگی چشمگیر و خوب است.
درباره تاریخچه نامگذاری روز قلم توضیح دهید؟به پیشنهاد و درخواست انجمن قلم شورای عالی انقلاب فرهنگی روز قلم به ثبت رسید. انتخاب این روز نیز بیارتباط با باورهای مردم ایران باستان نیست، همانگونه که مریخ جنگجوی فلک است و این ستارهها هرکدام نقشی در دنیای مادی داشتند، ازآنجاییکه 14 تیر، عطارد دبیر فلک بوده این روز را بهعنوان روز قلم نامگذاری کردند.
خداوند نیز در قرآن کریم آیه نون و القلم و ما یسطرون را آورده است که گویا شاهدی بر قداست قلم است؛ همچنین پیامبر اکرم (ص) نیز روایت کردند که قلم نعمت بزرگی از سوی پروردگار است و اگر قلم نبود ملک و دین استوار نمیشد.
امام علی(ع) در یک جمله کوتاه بسیار زیبا روایت کردند که عقل نویسنده در قلم اوست.
درباره قلم و تأثیر آن در جامعه امروزی توضیح دهید؟قلم، عامل میراث دانش گذشتگان و راوی دانش بشری است و قلم و کاغذ مهمترین و مؤثرترین ابزار ذخیرهسازی اطلاعات هستند.
در حال حاضر چه موانعی بر سر راه نویسندگان وجود دارد؟موانع فراوانی در حوزه فرهنگ وجود دارد و مهمترین آن این است که هیچ حمایتی از طرف هیچ ارگانی از نویسندگان و ناشران نمیشود یعنی هنوز ناشران و نویسندگان بومی برای مراجع فرهنگی بهدرستی تعریفنشدهاند ناشری که در حال انجام کار تخصصی بومی است مورد بیتوجهی قرار میگیرد و هیچ فرقی با ناشران دیگر ندارد.
نویسندگان بومی فراوان داریم که کتابهای تأثیرگذاری از خود بهجای گذاشتند اما به دلیل مسائل اقتصادی هنوز این کتابها را به چاپ نرساندند.
چه موانعی بر سر راه بانوان ناشر وجود دارد؟خوشبختانه مانعی برای حضور بانوان در این عرصه وجود ندارد و با آقایان برابری میکند.
خانمها به دلیل ظرافت فکری که دارند در تهذیب جامعه فرهنگی موفقتر هستند. البته در طول تاریخ به اینها اجحاف شده و الان نیازمند تبعیض مثبت و نیازمند نگاه ویژهای هستند.
به دلیل اینکه اکثر مسئولان ما از آقایان هستند و خانمها امکان ارتباطات خارجی اداری را ندارند و این شرایط برای آنان فراهم نیست نیازمند توجه بیشتری هستند.
درخواست شما از مسئولان چیست؟ وقت آن رسیده که مسئولان ما در کنار همایشهای چند صدمیلیونی که برپا میکنند به مقوله نویسندگی هم توجه داشته باشند. همایش تمام میشود ولی این آثار مکتوب بوده و در جهان معرف شخصیت فرهنگی کشور ما است.