به گزارش بلاغ، نخل گردانی در روستای نوا با توجه به سنگ و لوحی که در این روستا کشفشده، قدمتی 650 ساله دارد. قدمت درخت قدیمی محل و سقاخانههای این روستا نیز به ۶۵۰ تا ۷۰۰ سال برمی گردد. مسجد جامع نوا با توجه به نوع معماری به دوران هارونالرشید بازمیگردد. وزن تقریبی نخل بیش از ۳۰۰ کیلوگرم است که شکلی مخروطی داشته، پنج نفر در جلو و یک نفر در عقب آن را حمل میکنند. ریشه اصلی این مراسم به آئین کهن ایران باستان برگشته و هیچ ارتباطی به تمدن عرب ندارد. اگرچه نخل در زبان عام به معنی درخت خرما است ولی در این مراسم مفهوم دیگری دارد. نخل یعنی آراستن و آرایش کردن که در روز هشتم، نهم و دهم محرم نخلی که لباسهای آن کامل شده توسط مردم به حرکت درمیآید. نخل گردانی نشان از عشق دوطرفه و احترام متقابل بین امام حسین (ع) و عزاداران و عاشقان اهلبیت دارد. نخل از روز هفتم حرکت خود را آغاز و این حرکت در روز هشتم، نهم و دهم محرم نیز ادامه مییابد. نخل درحرکت خود به تمام طوایفی که در محل حرکتاش سقاخانه دارند، جلوی هر سقاخانه سه بار ادای احترام میکند. هر چند در روزهای دیگر مسیر حرکت نخل متفاوت است، اما در بسیاری اوقات مسیرهای نخل مشترک است.