مظلومیت شهدای مدافع حرم در ساری، واقعاً عجیب است

به گزارش بلاغ، در شرایطی که همه شهرهای مازندران معطر به عطر شهادت پرستوهای مهاجر است، در ساری مسئولان، تنها به یک تسلیت بسنده کرده، و توفیق فعالیت در معرفی این شهیدان آسمانی را از خود دریغ می‌کنند.

در شهر که پرسه می‌زنیم، نمایی از یاد و نامی برای این شهدا نمی‌بینیم، آیا ارزش این دلاوران از نماد‌های خود ساخته‌تان کمتر است؟!

مسئولانی که گویا نمی‌دانند پایه میز ریاست‌شان به کجا بند است و به بهاء کدام خون‌هاست که مسئولیت به آن‌ها سپرده شده تا این‌گونه به خون‌ پاک این شهیدان بی توجهی نکنند.

مسئولانی که نوکری به مردم را فراموش کردند و اصول انقلابی را که بالنده و بزرگ شده‌ی خون شهداست، با عافیت ناشی از پست و مقام عوض کرده‌اند.

در روزهایی که چشم‌های بسیاری از مادران شهدا پر از اشک است و بانوان جوان، بیوه می‌شوند و نام "همسر شهید" بر آنان گذارده می‌شود، و فرزندان کوچک مدافعان حرم دیگر رنگ پدر را نمی‌بینند، برخی از مسئولان، توان درک عظمت کار مدافعان حرم را ندارند.

چه کسی باید در ساری مخاطب قرار گیرد؛ آقای رئیس! آقای مدیر! حضرت آقای...!، کاش یادتان می‌بود این انقلاب سهم کیست!

آن انقلابی که برخی مدعی آن هستند، دیگر پایش به مقاومت در سوریه باز نمی‌شود و نیازی به دسیسه و دشمن ندارد.

اما انقلابی که این جوانان از آن دم می‌زنند و خون می‌دهند، نه برای حق مدیریت، ماموریت و تخصص است.

جنگ این جوانان، جنگ عقیده است و عقیده جغرافیا نمی‌شناسد.

آری، سوارشدن بر موجی که شهدای مظلوم پدیدآورنده آن هستند، بسیار سخت و پرهزینه است و شاید دلیل این بی‌توجهی همین باشد که یاد و نام این مدافعین برای غیرمخلصین آب و نان نمی‌شود.

اگر غفلت‌زدگان این روزها از هزینه دادگان انقلاب باشند، باید توبه و استغفار کنند که چرا چنین می‌کنند!

آری جشن حقیقی اهالی شهر زمانی است که جهان به وسیلهٔ امثال همین بچه‌ها از لوث وجود هر ظلم و بی‌عدالتی پاک شود.

و ما تا به ابد به آن‌ها، که قمقمه‌ها را دفن کردند تا هوس آب نکنند مدیونیم، دیر یا زود همه خواهیم رفت، همه ما به‌سوی مقصد اصلی و جایگاه همیشگی کوچ خواهیم کرد، در رفتن هیچ شکی نیست مهم چگونه رفتن است.

مگر می‌شود عظمت این رخداد بزرگ کشور و مازندران را در ساری، حتی با نصب نکردن چند بنر گرامی نداشت و در شهر بزرگ ساری، که دو شهید مدافع حرم شهید محمود رادمهر و شهید جواد اسدی از آن برخاستند و برای جهان اسلام افتخار آفریدند، بنری از احدی جز چند نهاد انقلابی را مشاهده نکرد؟! واقعاً عجیب است.

پس این روابط عمومی‌ها چه می‌کنند در ساری که میزبان دهها ادارات کل و ادرات شهرستانی و شهرداری با نواحی مختلف و محل استقرار شخصیت‌هاست، وقتی بنری در تجلیل از شهدای ودافع حرم به چشم نیاید، آیا نباید تعجب کرد؟!.